พาฝึกเว่าอีสาน! เรียนรู้ภาษา หาความหมาย ไปกับละครนางฟ้าลำแคน

ภาษาอีสาน เป็นภาษาท้องถิ่น ที่ใช้สื่อสารกันของคนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือภาคอีสาน ประเทศไทย โดยละคร “นางฟ้าลำแคน” ช่องวัน 31 ก็ได้มีการนำเอาภาษาอีสานมาใช้ในละครด้วย ไม่ว่าจะการพูดคุยของตัวละคร ที่มีนักแสดงเป็นชาวอีสานแท้ๆ ทำให้ได้ฟังสำเนียงอีสานจริงๆ และการลำกลอนซึ่งเป็นการแสดงพื้นเมืองของภาคอีสาน

บางคำที่ได้ยินก็คุ้นบ้าง ไม่รู้ความหมายบ้าง ดังนั้น เรามาฝึกสกิลภาษาอีสาน จากบทลำกลอนในละครนางฟ้าลำแคน ไปพร้อมๆ กัน

ให้โตใสดั่งแก้วแววเหลื่อมส่องใส
โต แปลว่า ตัว,ตน , คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง
เหลื่อม แปลว่า แวววาว

ศิษย์ผู้ได๋มีครู
ผู้ได๋ แปลว่า คนไหน

แหม่นอีหลี
แหม่น แปลว่า ใช่
อีหลี แปลว่า จริง

เซา แปลว่า หยุด

เอื้อย แล้วเพิ่นเป็นผู้ได๋
เอื้อย แปลว่า พี่สาว
อ้าย แปลว่า พี่ชาย
เพิ่น แปลว่า เขา (พูดถึงบุคคลที่ 3)

เป็นอิหยังคือซังเพิ่นคักแน่แท้
อิหยัง แปลว่า อะไร
ซัง แปลว่า เกลียด
คักแน่ แปลว่า มาก,ที่สุด

พู่น ฟ้าวไปเบิ่ง
พู่น แปลว่า นู่น
ฟ้าว แปลว่ารีบ
เบิ่ง แปลว่า ดู

ฉันหลูโตนมัน
หลูโตน แปลว่า สงสาร

นอกจากนี้ยังมีภาษาอีสานอีกมากมาย โดยขอทิ้งท้ายคำที่อาจเจอได้บ่อยไว้ ก่อนจะจากบทความนี้ไป

บ่ = ไม่
แหม่น = ใช่
บ่แหม่น = ไม่ใช่
ย้อนว่า = เพราะว่า
มื้อนี้ = วันนี้
มื้ออื่น = พรุ่งนี้
ฮอด = ถึง
แลน = วิ่ง
หย่าง = เดิน
ขี้ดื้อ = ซุกซน
เคียด = โกรธ
ขี้ตั๋ว = โกหก

หวังว่าแฟนละครจะชอบกันกับการมาทำความรู้จักกับภาษาอีสานบางส่วน จากละครนางฟ้าลำแคน แล้วอย่าลืมติดตามกันได้ ทุกเวลาจันทร์ - พฤหัสบดี เวลา 1 ทุ่มตรง ทางช่องวัน 31 กดหมายเลข 31